پروپیلن که با نام‌های پروپن و متیل‌اتیلن نیز شناخته می‌شود، از برش‌های سبک نفتی به دست می‌آید. می‌توان پروپیلن را به همراه اتیلن پایه بسیاری از محصولات پتروشیمی دانست. پلی‌پروپیلن بیشترین محصول تولیدی از پروپیلن است و یکی از پرمصرف‌ترین بسپارها یا پلاستیک‌ها در جهان به شما می‌رود.
ورق پلی‌پروپیلن نیز یکی از بزرگ‌ترین تولیدات و قالب‌گیری‌های حاصل از پلی‌پروپیلن است که در صنایع بسیاری مورد استفاده قرار می‌گیرد و همچنین در زندگی روزمره نیز کاربرد فراوانی دارد.
پلیمرهای پلی‌پروپیلن دارای فضاگیری یا پیکربندی‌های مختلفی هستند که به ایزوتاکتیک، سیندیوتاکتیک و آتاکتیک معروفند و به ترتیب با نام‌های اختصاری iPP ، sPP و aPP شناخته می‌شوند. نوع آتاکتیک را می‌توان بی‌نظم‌ترین پلیمر پلی‌پروپیلن دانست.
ساخت پلی‌پروپیلن
همان‌طور که گفتیم در ساخت پلیمر پلی‌پروپیلن از تکپار پروپیلن استفاده می‌کنند. این مونومر قیمت بسیار پایینی نسبت به دیگر مونومرهای موجود در بازار دارد. پس می‌توان گفت تهیه‌ی مواد اولیه برای تولید انواع پلیمرهای پلی‌پروپیلن مقرون‌به‌صرفه تر است.
ضمناً کارایی پلیمرهای مشتق شده از تکپار پروپیلن بسیار گسترده است و در برخی موارد شبیه به کاربرد دیگر پلیمرها مثل پلی‌اتیلن خواهد بود. حتی گاهی اوقات استفاده از مواد پلی‌پروپیلنی نسبت به دیگر پلیمرها دارای مزیت‌های دو چندان است.
قیمت پلیمرهای PP نیز همانند تکپار خود یعنی پروپیلن، ارزان‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر از دیگر پلیمرهای هم طیف می‌باشد.
وزن مخصوص یا چگالی پلیمر پلی‌پروپیلن بسیار سبک است و همین امر تقاضای استفاده از آن را افزایش خواهد داد. به دلیل سمی نبودن و بهداشتی بودن، این پلیمرها استفاده‌های فراوانی در حوزه‌ی پزشکی و بهداشت دارند.
علاوه بر ساخت محصولات خالص پروپیلنی می‌توان این پلیمر را به صورت آلیاژ در تولید پلیمرهای ترکیبی نیز به‌کار برد.